En dan ineens lig je daar...
Er is weer wat veranderd in mijn tuin, (ik schrijf daar wat later wel over) het kwam er op neer dat er wat planten moesten worden uitgegraven.
Ik doe dat dan het liefste met mijn spitvork, dan beschadig je de wortels net wat minder. De Phlox en een varen moesten er uit om later weer op een ander plek te worden terug gezet.
De Phlox heeft een forse wortelkluit, dus met alle kracht bezig met de spitvork. En het ging zowaar in slow motion, de steel brak af en de vork zat in de grond. Ik viel langzaam (zo leek het tenminste..) de varen in. mijn hand sloeg dubbel en zat onder de pols en onderarm. Het eerste wat ik deed was kijken of ik mijn vingers nog kon bewegen, gelukkig wel.
En toen keek ik natuurlijk of niemand het had gezien.
Wel jammer, ik had hem al jaren in gebruik en ben er toch wat aan gehecht, onze zoon heeft hem nog een fel kleurtje gegeven zodat ik hem niet ongemerkt buiten laat staan. Nu heb ik er een in ons winkeltje gekocht. Kijken hoelang die het vol houdt.
