De zaterdag na Kerst had het gesneeuwd, en hoe!
Een dik pak was er gevallen. Mooi om te zien en zo na die Kerstdagen was het prettig om lekker even naar de tuin te lopen (fietsen was niet echt om te doen).
Ik heb een aantal foto's gemaakt die ik in mijn eerstvolgende blog zet.
Het lijken eigenlijk wel zwart/wit foto's, behalve bovenstaande foto, de kleur van de beits van mijn huisje heet; zonnegeel.
Hopelijk gaat hij weer wat meer schijnen, we hebben nu wel weer genoeg grijze natte dagen gehad.

Oost Indische kers, het blijft iets aparts...
Je hoeft het maar 1 keer te zaaien en het blijft elk jaar terug komen.
Dit jaar groeide het uit m'n tuin, op het pad! Dat mag eigenlijk niet, maar ik ben niet goed in het zomaar weghalen van bloeiende planten. Na 1 nachtvorstje is het toch gedaan met de O.I kers.
Deze foto is 2 dagen vóór de vorst genomen.
(kijk in het vorst album)
Het ruikt zo lekker, 'n beetje peperig.
Nu ligt hij in het compostvat...

Salvia Uliginosa, zo blauw als de lucht, jaren terug had ik hem ook, maar op een gegeven moment was hij verdwenen.
Ik had, na een reorganisatie van mijn tuin, niet zo'n groot stuk waar mijn blauwe planten op stonden, dus vond ik het niet zo heel erg.

Maar omdat ik wéér wat aan het schuiven ben geweest, had ik er weer plaats voor, na lang zoeken had ik hem gevonden, 3 planten besteld, en alle 3 aangeslagen, hij groeit als kool!
Ik heb al wat uitlopers moeten weghalen anders groeit hij bij m'n buurman, en ik denk dat Jan daar niet zo blij mee zal zijn...
Gelukkig zijn de uitlopers er makkelijk uit te trekken.
Wel iets om in de gaten te houden.

Ik blijf het mooi vinden hoor... de ochtenddauw, kleine parels, beschenen door de ochtendzon. Het najaar komt eraan, ik mag dit seizoen wel, overdag kans op mooie zonnige dagen, 's avonds toch weer afkoeling. (Van dat hele warme weer ben ik niet zo'n liefhebber hoor...)
Dit is een close up van de Gaura, hij staat in mijn witte stuk(je), langs het pad, wat eigenlijk niet zo heel handig is, het levert een natte broekspijp op. Nou ja, dat droogt wel weer op.

Heel veel foto's heb ik niet gemaakt deze maand moet ik bekennen...
Maar een stokrozenfoto is wel gemaakt. (Deze is dus 'made by hubby')
Witte bloemen zijn altijd mijn favoriet geweest al vanaf heel jonge leeftijd, dus een mooie witte stokroos als foto van de maand juli.

Stokrozen staan door heel mijn tuin, sommige bewust weggezet, sommige spontaan uitgezaaid, soms wel of niet op de juiste plaats. Zo niet, dan worden ze verplant. De stokroos is 2 jarig, maar sommige staan veel langer dan 2 jaar, je gaat er dan gewoon vanuit dat die stokroos in een bepaalde kleur daar volgend jaar weer staat.
Dan is er teleurstelling dat hij ineens niet meer opnieuw gaat groeien en bloeien, dan maar hopen dat die kleur zich ergens heeft uitgezaaid.
In mijn geval staat er nu een van die kleur bij mijn buurvrouw...

Een combinatie die ik vorig jaar heb gemaakt, Campanula Lactiflora Loddon Anna op de voorgrond met Verbena Bonariensis er om heen.
De Campanula staat al jaren op dezelde plaats, de Verbena groeide op een ander plekje en heb zaailingen ervan verplaatst in de buurt van de Campanula. Een geslaagde combinatie!

Deze foto is wel een hele mooie vind ik zelf...de kleuren zijn zo mooi!
Sommige Irissen hebben het zwaar te verduren dit jaar, slakken! (Need I say more!)
Binnenkort een slakkenblog met een hevig aangevreten Iris.
Hoe zou het komen dat de ene Iris wel wordt aangevreten en de andere, zoals op de foto van de maand, niet. Misschien smaakt het ene soort beter dan de andere, wie weet...

Akeleitjes, ze zaaien zich zo lekker uit, soms met verrassende kleuren maar meestal allerlei tinten rose en paars. Ik probeer mijn tuin een beetje op kleur te houden maar ik kan maar moeilijk iets uit de grond trekken omdat het daar niet goed staat. Het is maar goed dat ik een paar stukjes grond heb waar vanalles mag staan zodat ik wat kan verplanten.
Foto van de maand april is dus zo'n mooi teer roze akeleitje.

De keizerskroon (Fritillaria imperialis) is toch wel iets aparts vind ik, zoals die groene pluk met bladeren uit de grond komt en de lucht in schiet! Je ziet hem gewoon groeien.
Ik heb er zo'n stuk of 6, ze staan al jaren op het zelfde stukje grond. Dat stukje daar stond eigenlijk vanalles, maar nooit was ik er echt tevreden over. Vorig najaar heb ik mijn primula's erbij gezet en nu is het met recht 'mijn voorjaars stukje', allerlei tulpen staan er bij en judaspenning, een bont geheel. Mooi! Vind ik zelf dan...

Volgens mij gaat het dit jaar een toptuinjaar worden hoor!
Ik heb al sinds ik op dit stuk tuin zit een Kerstroos (Helleborus) staan, meegebracht van thuis, daar kwam hij niet meer in bloei sinds ik hem had gekocht. Ik kan maar moeilijk planten weggooien...dus mee naar de volkstuin! (Plek zat, toen nog.)
Daar staat hij dus al zo'n, nou zeker 15 jaar te staan, onder mijn witte sering, maar bloemen ho maar.
Maar hij staat niet in de weg, dus, laat ik hem gewoon staan.
Groot was de verassing dan ook vorige week dat ik een knop zag, ik moest even denken wat daar ook al weer stond...
Het is maar 1 bloem, en misschien ook wel de laatste, dus op de foto en foto van de maand februari!
Eigenlijk had ik hem vanaf de onderkant moeten fotograferen en misschien doe ik dat nog wel.

Tja...
Er wordt heel wat afgekapt bij ons in Roosendaal, "snoeien" wordt het ook wel genoemd.

Deze foto is gemaakt aan het begin van het fietspad naar de volkstuin. Onlangs is er wel een boom omgewaaid in een van de stormen, dat is natuurlijk jammer, het huis had veel schade. Dan kan ik begrijpen dat die boom gekapt gaat worden. Maar na een paar dagen niet naar de tuin geweest te zijn schrok ik me rot! Zoveel bomen gekapt!!!
Ze liggen erbij alsof ze voor een bepaald doel gekapt zijn, bio brandstof? - planken? - zaagsel voor in de hamsterkooi?...ik weet het niet.
Triest is het wel, er zal wel weer wat voor in de plaats komen denk ik maar zulke dikke stammen, zo zonde!
Elk jaar gaan wij een weekje naar Engeland, daar zie je kale bomen, eeuwen oud, met een hekje eromheen, geen zaag er in.

Zo gaat het in heel onze gemeente op dit moment, verschillende reacties staan er bij een artikel in BN de Stem ik hou me daar maar buiten...Binnenkort is de wal rond ons complex aan de beurt, ik hou m'n hart vast.