Afgelopen zaterdag 25-02 was het heerlijk weer...
'n zonnetje erbij en de temperatuur was aangenaam genoeg om de jas + body warmer uit te doen. Dat werkt wel net zo lekker.
Ik heb wat gesnoeid, vaste planten afgeknipt en lekker even in het zonnetje gezeten, niet te lang hoor!
Ik ging dus weer verder...
Nou moet ik toegeven, als de planten in volle bloei staan valt het niet mee om daar tussen te wieden enz, (als de planten dicht genoeg tegen elkaar staan is dat trouwens ook niet nodig), je hangt dan zo'n beetje te balanceren op een been tussen die volle bossen met groen, en als er dan ook nog een kikker ineens omhoog springt!
Nee dus...niet zo vaak begeef ik me daar tussen in de zomer.
Ik dwaal wat af nu, terwijl ik vaste planten afknip enz. hoor ik een krak, 'een leeg slakkehuis' denk ik, niet dus. Een skelet! Van een konijn? Ik denk het, gôh, er is helemaal niets van over, z'n vachtje helemaal weg, alleen maar botjes.
Arm ding...
Wat ik eigenlijk ook nog moet doen is dit: najaars bollen planten (die dus in het voorjaar in bloei staan...), een beetje laat, maar zo gaat dat bij mij altijd, hier een plastic tasje met bollen daar een doosje met nog wat bollen, thuis nog wat bollen...
Er wordt mij door een (altijd de zelfde) medetuinder wel eens gevraagd; 'en! zitten je bollen al in de grond?'
Jahaa...nee dus.
Het zijn er gelukkig niet zoveel, ik heb jaren gehad dat ik met m'n verjaardag bollen vroeg, honderden had ik er dan!
Ze hebben al wortels en groene scheuten, ze zien er nog goed uit, voelen stevig aan, dus ik beloof het aan iedereen die dit leest:
De eerst volgende keer dat ik naar de tuin ga, plant ik ze!
